මහවැලියෙ රල බිඳෙන විට ඉවුර සනහාන
හන්තාන කඳු මුදුන සිඹින සුදු මුදු සුලග
නුඹ සුවඳ තුරුලු කර කොලොම්පුර හමන කල
මතක මැද වෙරල දිග පියනගමි හැමදාම...
කොලොම්පුර අහස් කුස නෙක රටා මැව්වාට
සසල වුන නිල් සයුර නිසල සිත බින්දාම
තනිකමයි පාලුවයි දෙනෙත් අස සඟවාන
නුඹ නැතිව වෙරල කොන රහසින්ම හඬමි මම...
Comments
Post a Comment